დავით სიჭინავა
16 მაისი, 2019 წ.
მერვე შეხვედრა
ცდათა დიდი რიცხვის შემთხვევაში სიხშირე და ალბათობა რიცხობრივად ძალიან ახლოს არიან ერთმანეთთან. ე. ი. სიხშირე ცდათა დიდი რიცხვის შემთხვევაში აღარ რჩება ისეთ სიდიდედ, რომელსაც შეიძლება სრულიად მოულოდნელი მნიშვნელობა ჰქონდეს, არამედ გვევლინება როგორც შემთხვევით ხდომილებათა კანონზომიერების გამომხატველი რიცხვი.
დამოუკიდებელი და ერთნაირად განაწილებული გარკვეული ტიპის შემთხვევითი სიდიდეების საშუალო არითმეტიკული მიისწრაფის სტანდარტული ნორმალური განაწილებისკენ, როდესაც ამ შემთხვევითი სიდიდეების რაოდენობა უსასრულოდ იზრდება
ადამიანურ ენაზე: საკმარისი რაოდენობის დამოუკიდებელი სიდიდეების ჯამი ან საშუალო დაახლოებით ნორმალურადაა განაწილებული
\( SE = \frac{s}{\sqrt{n}} \), სადაც \( s \) არის სტანდარტული გადახრა, ხოლო \( n \) - შერჩევის ზომა
\( s= \sqrt{\frac{1}{N}\sum_{i=1}^{N}(x_{i}-\mu)} \), სადაც \( N \) არის პოპულაციის ზომა, \( \mu \) საშუალო
\( SE = \sqrt{\frac{p(1-p)}{n}} \), სადაც \( p \) არის პროპორცია, ხოლო \( n \) - შერჩევის ზომა
\( SE = \frac{s}{\sqrt{n}} * \sqrt{\frac{N-n}{N-1}} \), სადაც \( s \) არის სტანდარტული გადახრა, ხოლო \( n \) - შერჩევის ზომა
\( SE = \sqrt{\frac{p(1-p)}{n}}* \sqrt{\frac{N-n}{N-1}} \)
\( MOE = SE * z \)
სანდოობა | Z |
---|---|
80 | 1.28 |
90 | 1.645 |
95 | 1.96 |
98 | 2.33 |
99 | 2.58 |